Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

упавший

упавший голос — знясілены (слабы) голас

упад

до упаду — да упаду

упаднический

упадніцкі

упадничество

упадніцтва, -ва ср.

упадок

в разн. знач. заняпад, -ду муж.

упадак, -дку муж.

приходить в упадок — прыходзіць да заняпаду

в состоянии упадка — у стане заняпаду

у больного упадок сил — у хворага ўпадак сіл

упадок духа — упадак духу

упадочник

в разн. знач. упадачнік, -ка муж.

упадочнический

упадніцкі

упадочничество

упадніцтва, -ва ср.

упадочность

жен. заняпад, -ду муж.

упадачнасць, -ці жен.

упадочный

упадніцкі

упадочное настроение — упадніцкі настрой