Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ура

1) межд. ура

2) сущ. ура нескл., ср.

громовое ура — грамавое ўра

на ура — на ўра

уравнение

1) ураўнаванне, -ння ср.

неоконч. ураўноўванне, -ння ср.

2) мат. ураўненне, -ння ср.

уравненный, уравнённый

ураўнаваны, зраўнаваны, параўнаваны

уравнивание

I раўнаванне, -ння ср., ураўноўванне, -ння ср.

см. уравнивать I

II раўнаванне, -ння ср., зраўноўванне, -ння ср.

см. уравнивать II

уравнивать

I несовер. (к уравнять) раўнаваць, ураўноўваць

II несовер. (к уровнять) раўнаваць, зраўноўваць

уравниваться

I несовер. возвр., страд. раўнавацца, ураўноўвацца

см. уравняться, уравнивать I

II несовер. возвр., страд. раўнавацца, зраўноўвацца

см. уровняться, уравнивать II

уравниловка

разг. ураўнілаўка, -кі жен.

уравниловский

ураўнілаўскі

уравнительность

ураўняльнасць, -ці жен.

уравнительный

ураўняльны