участвовать
несовер. удзельнічаць
(принимать участие) прымаць (браць) удзел
участвующий
1) прич. які (што) удзельнічае
які (што) прымае (бярэ) удзел
см. участвовать
2) сущ. удзельнік, -ка муж.
участие
ср.
1) (совместное действие, обладание) удзел, -лу муж.
привлекать кого-либо к участию — прыцягваць каго-небудзь да ўдзелу
принимать участие в чём-либо — прымаць (браць) удзел у чым-небудзь
концерт с участием лучших артистов — канцэрт з удзелам лепшых артыстаў
2) (сочувствие) спагада, -ды жен., спачуванне, -ння ср.
проявить участие — праявіць спагаду (спачуванне), паспагадаць
слушать с участием — слухаць са спагадай (са спачуваннем)
участить
совер. в разн. знач. учасціць, пачасціць
он участил свои посещения — ён учасціў (пачасціў) свае наведванні
участить темп — учасціць тэмп
участковый
1) прил. участковы
участковая избирательная комиссия — участковая выбарчая камісія
участковый врач — участковы урач
2) сущ. (милиционер) разг. участковы, -вага муж.
участливо
нареч. спагадліва, спачувальна
участливость
спагадлівасць, -ці жен., спачувальнасць, -ці жен.
участник
удзельнік, -ка муж.
участник Великой Отечественной войны — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны
участник экспедиции — удзельнік экспедыцыі
участники занятий — удзельнікі заняткаў
участник соревнования — удзельнік спаборніцтва
участник собрания — удзельнік сходу