Verbum

упование

ср. уст. спадзяванне, -ння ср.

(надежда) надзея, -дзеі жен.

уповать

несовер. уст. спадзявацца

уподобить

совер. прыпадобніць (да каго-чаго)

(сравнить) параўнаць (з кім-чым)

уподобиться

стаць падобным (да каго-чаго, на каго-што), прыпадобніцца (да каго-чаго)

уподобление

1) (действие) прыпадабненне, -ння ср. (да каго-чаго)

параўнанне, -ння ср. (з кім-чым)

неоконч. прыпадобніванне, -ння ср. (да каго-чаго)

параўноўванне, -ння ср. (з кім-чым)

2) (фигура сравнения) прыпадабненне, -ння ср.

(сравнение) параўнанне, -ння ср.

3) лингв. прыпадабненне, -ння ср.

уподобленный

прыпадобнены (да каго-чаго)

параўнаны (з кім-чым)

уподоблять

несовер. прыпадабняць (да каго-чаго)

(сравнивать) параўноўваць (з кім-чым)

уподобляться

1) станавіцца падобным (да каго-чаго, на каго-што)

прыпадабняцца (да каго-чаго)

2) страд. прыпадабняцца (да каго-чаго)

параўноўвацца (з кім-чым)

см. уподоблять

упоение

ср. (восторг) захапленне, -ння ср.

(очарование) зачараванне, -ння ср., чароўнасць, -ці жен.

(экстаз) экстаз, -зу муж.

(наслаждение) асалода, -ды жен.

быть в упоении — быць у захапленні (зачараваным, у экстазе)

упоение успехом — захапленне поспехам

просто упоение! разг. — проста асалода!

упоённо

нареч. з захапленнем

зачаравана

з асалодай