Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

уснастить

совер.

1) (оснастить) аснасціць

(оборудовать) абсталяваць

2) перен. прыправіць

аздобіць

уснащать

несовер.

1) (оснащать) аснашчаць

(оборудовать) абсталёўваць

уснащать лодку — аснашчаць (абсталёўваць) лодку

2) перен. прыпраўляць

аздабляць

уснащать свою речь вычурными оборотами — аздабляць (прыпраўляць) сваю мову вычварнымі зваротамі

уснащаться

страд.

1) аснашчацца

абсталёўвацца

2) прыпраўляцца

аздабляцца

см. уснащать

уснащённый

1) аснашчаны

абсталяваны

2) прыпраўлены

аздоблены

см. уснастить

уснуть

совер. заснуць, мног. пазасынаць