уснащать

несовер.

1) (оснащать) аснашчаць

(оборудовать) абсталёўваць

уснащать лодку — аснашчаць (абсталёўваць) лодку

2) перен. прыпраўляць

аздабляць

уснащать свою речь вычурными оборотами — аздабляць (прыпраўляць) сваю мову вычварнымі зваротамі

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)