Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

усобица

ист. усобіца, -цы жен.

усовершенствование

удасканаленне, -ння ср.

(неоконч. действие) удасканальванне, -ння ср.

усовершенствованность

удасканаленасць, -ці жен.

усовершенствованный

прич., прил. удасканалены

усовершенствовать

1) совер. удасканаліць

2) несовер. удасканальваць

усовершенствоваться

1) совер. удасканаліцца

2) несовер. возвр., страд. удасканальвацца

усовестить

совер. разг. крануць сумленне (каго)

(устыдить) засароміць, засарамаціць

(уговорить) угаварыць

усовеститься

адчуць мукі (дакоры, згрызоты) сумлення

засаромецца

усовещенный

засаромлены, засарамачаны

угавораны

усовещивать

несовер. кранаць сумленне (каго)

(стыдить) сароміць, сарамаціць

(уговаривать) угаворваць