Verbum

уста

поэт. вусны, -наў ед. нет

из уст. в уста — з вуснаў у вусны

устав

I 1) (свод правил) статут, -та муж.

действовать по уставу — дзейнічаць па статуту (паводле статута)

2) уст. (правила поведения, распорядок жизни) звычай, -чаю муж.

II филол. устаў, род. устава муж.

рукопись написана уставом — рукапіс напісаны уставам

уставать

несовер. стамляцца, утамляцца, зморвацца, марыцца

уставить

совер.

1) (кого-что) разг. уставіць, мног. паўстаўляць

(расставить) расставіць

2) (кем-чем) заставіць, мног. пазастаўляць, уставіць, мног. паўстаўляць

уставить полку книгами — заставіць (уставіць) паліцу кнігамі

3) (устремить) разг. утаропіць

уставиться

1) (разместиться, уместиться) разг. размясціцца, умясціцца

2) (оказаться заставленным чем-либо) разг. заставіцца, уставіцца

3) (глазами, взором) разг. утаропіцца

4) (установиться, утвердиться) прост. устанавіцца, наладзіцца, усталявацца

уставленный

1) устаўлены

расстаўлены

2) застаўлены, мног. пазастаўляны, устаўлены

3) утароплены

см. уставить

уставлять

несовер.

1) (кого-что) разг. устаўляць

(расставлять) расстаўляць

2) (кем-чем) застаўляць

устаўляць

3) (устремлять) разг. утаропліваць

уставляться

1) (размещаться, умещаться) разг. размяшчацца, умяшчацца

2) (оказываться заставленным чем-либо) разг. застаўляцца, устаўляцца

3) (глазами, взором) разг. утароплівацца

4) (устанавливаться, утверждаться) прост. устанаўлівацца, наладжвацца, усталёўвацца

5) страд. устаўляцца

расстаўляцца

застаўляцца

утароплівацца

см. уставлять

уставный

I (к устав I) статутны

II (к устав II) устаўны

уставное письмо — устаўнае пісьмо

устаивать

несовер. в разн. знач. устойваць