усы

мн. (ед. ус муж.) в разн. знач. вусы, -соў, ед. вус, род. вуса муж.

китовый ус — кітовы вус

и в ус не дует — і не шманае, і ў вус не дзьме

мотать на ус — матаць на вус

сами с усами — самі з вусамі

посмеиваться в усы — пасмейвацца ў вусы

по усам текло, а в рот не попало — быў на мяду, абліў мёдам бараду, па барадзе цякло, а ў роце суха было, па губах цякло, ды ў роце не было

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)