обледени́ть сов. абледзяні́ць.
облежа́ть сов., разг. абляжа́ць;
облежа́ться разг., охот. абляжа́цца.
облеза́тьI несов., в разн. знач. абла́зіць;
шерсть у соба́ки облеза́ет поўсць у саба́кі абла́зіць;
кра́ска облеза́ет на металли́ческой решётке фа́рба абла́зіць на металі́чнай агаро́джы;
лак облеза́ет лак абла́зіць.
облеза́тьII несов. (огибать ползком) абла́зіць, абпаўза́ць, абпо́ўзваць.
обле́зтьI сов., в разн. знач. абле́зці, мног. паабла́зіць; см. облеза́тьI.
обле́зтьII сов. (обогнуть ползком) абле́зці, абпаўзці́.
облека́ть несов.
1. (одевать) уст. адзява́ць;
2. перен. (покрывать) пакрыва́ць; (окутывать) ахіна́ць;
3. перен. (воплощать) увасабля́ць; (выражать) выка́зваць; надава́ць (што);
4. перен. (наделять) надзяля́ць (чым); см. обле́чьI;
облека́ться
1. (одеваться) уст. адзява́цца;
2. (воплощаться, выражаться) увасабля́цца, выка́звацца; (принимать вид) убіра́цца, пакрыва́цца;
облека́ться в фо́рму убіра́цца ў фо́рму; см. обле́чься;
3. страд. адзява́цца; пакрыва́цца; ахіна́цца; увасабля́цца; выка́звацца; надава́цца, надзява́цца; см. облека́ть.