Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наси́живать несов., в разн. знач. насе́джваць;

наси́живаться страд. насе́джвацца; см. наси́живать.

наси́лие ср.

1. (принудительное воздействие) насі́лле, -лля ср.;

применя́ть наси́лие ужыва́ць насі́лле;

2. (притеснение, беззаконие) гвалт, род. гва́лту м.;

наси́лие и разбо́й гвалт і разбо́й;

следы́ наси́лия на те́ле сляды́ гва́лту на це́ле;

3. (изнасилование) згвалтава́нне, -ння ср., згва́лчанне, -ння ср.;

наси́лование

1. (насильственное принуждение) гвалто́ўны прыму́с;

2. (изнасилование) гвалтава́нне, -ння ср., гва́лчанне, -ння ср.;

наси́ловать несов.

1. (принуждать, неволить) прымуша́ць сі́лай (гва́лтам);

2. (к изнаси́ловать) гва́лціць, гвалтава́ць.

наси́лу нареч. ледзь, ле́дзьве, ледзь-ле́дзь, насі́лу.

наси́льник в разн. знач. гвалтаўні́к, -ка м.;

наси́льничать несов., разг. прымуша́ць сі́лай; гвалтава́ць;

наси́льнически, см. наси́льственно;

наси́льнический насі́льніцкі;