Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наго́льный някры́ты, непаця́гнуты;

наго́льный тулу́п кажу́х.

наго́н спец., в разн. знач. наго́н, -ну м.;

наго́нка охот. наго́нка, -кі ж.

нагоня́й м., разг. наганя́й, -ня́ю м.; прост. прачуха́нка, -кі ж., прачуха́нец, -нца м.;

дать нагоня́й даць наганя́й (прачуха́нку, прачуха́нца).

нагоня́тьI несов.

1. наганя́ць; (догонять) даганя́ць, наганя́ць; (навёрстывать) наганя́ць;

нагоня́ть це́ну наганя́ць цану́;

нагоня́ть тоску́ наганя́ць нуду́;

2. (насаживать ударами) наганя́ць, набіва́ць;

3. (приготавливать перегонкой) наганя́ць.

нагоня́тьII сов. (вдоволь погонять) разг. наганя́ць.

нагоня́тьсяI несов., страд. наганя́цца, даганя́цца, набіва́цца; см. нагоня́тьI.

нагоня́тьсяII сов. (вдоволь погоняться) прост. наганя́цца.

нагора́живать несов.

1. (настраивать) нагаро́джваць;

2. (нагромождать) прост. нагрува́шчваць, нагаро́джваць;

3. перен. (наговаривать чепухи) прост. нагаро́джваць;

нагора́живаться страд.

1. нагаро́джвацца;

2. нагрува́шчвацца, нагаро́джвацца;

3. нагаро́джвацца; см. нагора́живать.