Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

о́блачность во́блачнасць, -ці ж.; хма́рнасць, -ці ж., пахму́рнасць, -ці ж.;

о́блачный во́блачны; хма́рны, пахму́рны.

обла́янный

1. аббраха́ны, абга́ўканы;

2. прост. абла́яны;

обла́ять сов.

1. (накинуться с лаем — о собаке) разг. набраха́ць, нага́ўкаць (на каго, што), аббраха́ць (каго, што), абга́ўкаць (каго, што);

2. (обругать) прост. абла́яць.

облева́ть сов., вульг. абванітава́ць, абрыга́ць;

облева́ться абванітава́цца, абрыга́цца.

облега́ть несов.

1. (обволакивать) абляга́ць, абклада́ць;

ту́чи облега́ют горизо́нт хма́ры абляга́юць (абклада́юць) гарызо́нт;

2. (прилегая, охватывать) абляга́ць, абніма́ць, прыстава́ць (да чаго);

пла́тье пло́тно облега́ло фигу́ру суке́нка гла́дка абляга́ла фігу́ру (прыстава́ла да фігу́ры).

облегча́ть несов., прям., перен. аблягча́ць, палягча́ць;

лека́рство облегча́ло боль ляка́рства аблягча́ла боль;

облегча́ть се́рдце аблягча́ць сэ́рца;

облегча́ться

1. (становиться более лёгким, простым) аблягча́цца, станаві́цца лягчэ́йшым;

2. (получать облегчение) аблягча́цца;

3. страд. аблягча́цца, палягча́цца;

облегче́ние ср.

1. (действие) аблягчэ́нне, -ння ср., палягчэ́нне, -ння ср.;

2. (состояние) палёгка, -кі ж.;

вздохну́ть с облегче́нием уздыхну́ць з палёгкай;

почу́вствовать облегче́ние адчу́ць палёгку;