Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обла́пливать несов., прост. абла́пліваць, абхапля́ць рука́мі (ла́памі).

облапо́шенный прост. аблапо́шаны, абду́раны;

облапо́шивать несов., прост. аблапо́шваць, абду́рваць;

облапо́шить сов., прост. аблапо́шыць, абдуры́ць.

обла́сканный (о человеке) ласка́ва (ве́тліва) прыня́ты, суце́шаны; (о животном) абла́шчаны;

обласка́ть сов. (человека) ласка́ва (ве́тліва) адне́сціся (да каго); ласка́ва (ве́тліва) прыня́ць, суце́шыць; (животное) абла́шчыць.

областни́ческий уст. абласні́цкі;

областни́чество уст. абласні́цтва, -ва ср.

областно́й в разн. знач. абласны́;

областно́й центр абласны́ цэнтр;

областна́я газе́та абласна́я газе́та;

областно́й суд абласны́ суд;

областно́й отде́л наро́дного образова́ния абласны́ аддзе́л наро́днай адука́цыі;

областно́е сло́во абласно́е сло́ва.

о́бласть ж.

1. (часть страны) край, род. кра́ю м., во́бласць, -ці ж.;

2. (крупная административно-территориальная единица) во́бласць, -ці ж.;

Ми́нская о́бласть Мі́нская во́бласць;

3. зо́на, -ны ж., по́яс, -са м.;

о́бласть ве́чных снего́в зо́на ве́чных сняго́ў;

4. анат., мед. во́бласць, -ці ж.;

в о́бласти се́рдца у во́бласці сэ́рца;

5. перен. (сфера, отрасль) галіна́, -ны́ ж., абся́г, -гу м.;

о́бласть зна́ний галіна́ ве́даў;

разви́тие всех областе́й те́хники развіццё ўсіх галі́н тэ́хнікі.