надра́тьсяII сов., прост. (вдоволь, много подраться) набі́цца.
надре́з м.
1. (действие) надрэ́з, -зу м.; (неоконч.) надраза́нне, -ння ср., надрэ́званне, -ння ср.;
2. (надрезанное место) надрэ́з, -зу м.;
надреза́ние надраза́нне, -ння ср., надрэ́званне, -ння ср.;
надре́занный надрэ́заны, мног. панадраза́ны, панадрэ́званы;
надре́зать сов. надрэ́заць, мног. панадраза́ць, панадрэ́зваць;
надреза́ть несов. надраза́ць, надрэ́зваць;
надреза́ться страд. надраза́цца, надрэ́звацца;
надре́зывание надраза́нне, -ння ср., надрэ́званне, -ння ср.;
надре́зывать несов. надраза́ць, надрэ́зваць;
надре́зываться страд. надраза́цца, надрэ́звацца.