надда́ть 
надда́ть па́ру надда́ць (падда́ць) па́ры;
надда́ть 
надда́ть па́ру надда́ць (падда́ць) па́ры;
надда́ча 
1. (действие) наддава́нне, -ння 
2. (то, что наддано) прыба́ўка, -кі 
наддве́рный наддзвярны́.
наддолби́ть 
надду́в 
надебоши́рить 
надева́ние надзява́нне, -ння 
надева́ть 
надева́ть сапоги́ надзява́ць (абува́ць) бо́ты;
надева́ться
1. (налезать) 
2. 
наде́жда 
◊
тще́тные наде́жды ма́рныя надзе́і;
сла́бая наде́жда сла́бая надзе́я;
пита́ть наде́жды спадзява́цца;
подава́ть наде́жды падава́ць надзе́і;
ни мале́йшей наде́жды нія́кай надзе́і;
в наде́жде спадзеючы́ся.