Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наговори́ть сов.

1. нагавары́ць;

2. нагавары́ць; абгавары́ць; дане́сці; напаклёпнічаць, узве́сці паклёп;

3. нагавары́ць; см. нагова́ривать;

наговори́ться нагавары́цца.

нагово́рный этн. нагаво́рны;

нагово́рщик разг. нагаво́ршчык, -ка м.; (клеветник) паклёпнік, -ка м.;

нагово́рщица нагаво́ршчыца, -цы ж.; паклёпніца, -цы ж.

наго́й го́лы.

наголе́нный нагалёначны.

на́голо и наголо́ нареч.

1. (вынув из ножен) нагало́;

ша́шки наголо́! воен. ша́шкі нагало́!;

2. в др. знач. на́гала, дагала́;

остри́чь на́голо астры́гчы на́гала (дагала́).

на́голову / разби́ть на́голову разбі́ць нашчэ́нт, ушчэ́нт.

наголода́ться сов., разг. нагалада́цца.