Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

набо́йчатый разг., уст. набіва́ны.

набо́йщик набо́йшчык, -ка м.;

набо́йщица набо́йшчыца, -цы ж.

на́бок нареч. набо́к, на́бак;

шля́па сби́лась на́бок капялю́ш збі́ўся набо́к (на́бак).

наболе́вший набале́лы;

наболе́вший вопро́с набале́лае пыта́нне;

наболе́ть сов., прям., перен. набале́ць.

наболта́тьI сов. (намешать) набо́ўтаць, намяша́ць.

наболта́тьII сов.

1. (наговорить лишнего) набалбата́ць, намало́ць языко́м;

2. (наклеветать) напаклёпнічаць, нагавары́ць.

наболта́ться сов. (наговориться) разг. набалбата́цца, нагавары́цца, нагамані́цца, набала́кацца.

набо́р в разн. знач. набо́р, -ру м.;

набо́р слов набо́р слоў;

сапоги́ с набо́ром бо́ты гармо́нікам.