Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

о́блачко ср.

1. уменьш. во́блачка, -ка ср.; (тучка) хмуры́нка, -кі ж.;

2. перен. цень, род. це́ню м.; хмуры́нка, -кі ж.;

о́блачно безл., в знач. сказ. во́блачна; хма́рна, пахму́рна;

о́блачность во́блачнасць, -ці ж.; хма́рнасць, -ці ж., пахму́рнасць, -ці ж.;

о́блачный во́блачны; хма́рны, пахму́рны.

обла́янный

1. аббраха́ны, абга́ўканы;

2. прост. абла́яны;

обла́ять сов.

1. (накинуться с лаем — о собаке) разг. набраха́ць, нага́ўкаць (на каго, што), аббраха́ць (каго, што), абга́ўкаць (каго, што);

2. (обругать) прост. абла́яць.

облева́ть сов., вульг. абванітава́ць, абрыга́ць;

облева́ться абванітава́цца, абрыга́цца.

облега́ть несов.

1. (обволакивать) абляга́ць, абклада́ць;

ту́чи облега́ют горизо́нт хма́ры абляга́юць (абклада́юць) гарызо́нт;

2. (прилегая, охватывать) абляга́ць, абніма́ць, прыстава́ць (да чаго);

пла́тье пло́тно облега́ло фигу́ру суке́нка гла́дка абляга́ла фігу́ру (прыстава́ла да фігу́ры).

облегча́ть несов., прям., перен. аблягча́ць, палягча́ць;

лека́рство облегча́ло боль ляка́рства аблягча́ла боль;

облегча́ть се́рдце аблягча́ць сэ́рца;