Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обдурённый прост. абду́раны.

обду́ривание абду́рванне, -ння ср.;

обду́ривать несов., разг. абду́рваць;

обдури́ть сов., разг. абдуры́ць, мног. паабду́рваць.

обду́тый абве́яны, абадзьму́ты; абдзьму́ханы; см. обду́тьI.

обду́тьI сов. (обвеять — ветром) абве́яць, абадзьму́ць; (ртом) абдзьму́хаць; мног. паабдзьму́хваць.

обду́тьII сов., прост. (обмануть) абдуры́ць, мног. паабду́рваць, ашука́ць, мног. паашу́кваць.