Verbum

нативи́ст натыві́ст, -та м.;

нативисти́ческий натывісты́чны.

натира́льщик спец. націра́льшчык, -ка м.;

натира́льщица націра́льшчыца, -цы ж.

натира́ние

1. націра́нне, -ння ср.;

2. начышча́нне, -ння ср., нашаро́ўванне, -ння ср., наглянцо́ўванне, -ння ср.;

3. націра́нне, -ння ср., наму́льванне, -ння ср.;

4. націра́нне, -ння ср.; надзіра́нне, -ння ср.; см. натира́ть;

натира́ть несов.

1. (смазывать) націра́ць;

2. (начищать, наводить лоск) начышча́ць, нашаро́ўваць, наглянцо́ўваць;

3. (причинять раздражение, повреждение) націра́ць, наму́льваць;

4. (измельчать) націра́ць; (тёркой) надзіра́ць;

натира́ться

1. націра́цца;

2. страд. націра́цца; начышча́цца; нашаро́ўвацца, наглянцо́ўвацца; наму́львацца; надзіра́цца; см. натира́ть.

нати́рка ж., разг., см. натира́ние.

нати́рочный націра́льны.

на́тиск в разн. знач. на́ціск, -ку м.