Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

населённость насе́ленасць, -ці ж.;

населённый населены;

населённый пункт насе́лены пункт;

насели́ть сов. насялі́ць; (заселить) засялі́ць;

насели́ться насялі́цца; засялі́цца.

насе́льник книжн., уст. насе́льнік, -ка м.;

насе́льница насе́льніца, -цы ж.

населя́ть несов. насяля́ць; (заселять) засяля́ць;

населя́ться

1. насяляцца; засяля́цца;

2. (быть населённым) быць насе́леным (засе́леным);

Кавка́з населя́ется мно́гими наро́дами Каўка́з насе́лены (засе́лены) шмат які́мі наро́дамі;

3. страд. насяля́цца, засяля́цца.

насе́ст м. се́дала, -ла ср., кураса́дня, -ні ж., кураса́днік, -ка м.

насе́сть сов., в разн. знач. насе́сці, мног. панасяда́ць;

насе́ла пыль насе́ў пыл;

насе́л медве́дь насе́ў мядзве́дзь;

люде́й насе́ло по́лная ло́дка людзе́й насе́ла по́ўная ло́дка.