Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нагное́ние нагнае́нне, -ння ср.;

нагнои́ть сов. нагнаі́ць;

нагнои́ться нагнаі́цца.

нагну́тый нагну́ты, нахі́лены;

нагну́ть сов. нагну́ць, мног. панагіна́ць, нахілі́ць, мног. панахіля́ць;

нагну́ться нагну́цца, мног. панагіна́цца, нахілі́цца, мног. панахіля́цца.

нагова́ривать несов.

1. нагаво́рваць;

нагова́ривать пласти́нку нагаво́рваць пласці́нку;

2. (на кого, что возводить напраслину) разг. нагаво́рваць; (оговаривать) абгаво́рваць; (наушничать) нагаво́рваць, дано́сіць; (клеветать) разг. паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп;

3. этн. нагаво́рваць;

нагова́риваться

1. нагаво́рвацца;

2. страд. нагаво́рвацца; абгаво́рвацца; дано́сіцца; см. нагова́ривать;

нагово́р м.

1. (навет) разг. паклёп, -пу м., нагаво́р, -ру м.;

2. (действие) абгаво́рванне, -ння ср., абгаво́р, -ру м.;

наговорённый этн. нагаво́раны;