Verbum

оби́вщик абі́ўшчык, -ка м.;

оби́вщица абі́ўшчыца, -цы ж.

оби́да кры́ўда, -ды ж.;

◊

кро́вная оби́да кро́ўная кры́ўда;

нанести́ оби́ду пакры́ўдзіць;

не в оби́ду будь ска́зано не ў кры́ўду ка́жучы;

он на меня́ в оби́де ён на мяне́ ма́е кры́ўду (кры́ўдзіцца);

не дать себя́ в оби́ду не даць сябе́ ў кры́ўду;

оби́деть сов. пакры́ўдзіць, скры́ўдзіць;

оби́деться пакры́ўдзіцца;

оби́дно

1. нареч. кры́ўдна;

2. безл., в знач. сказ. кры́ўдна;

оби́дно ви́деть это кры́ўдна ба́чыць гэ́та;

оби́дный кры́ўдны;

оби́дчивость крыўдлі́васць, -ці ж.;

оби́дчивый крыўдлі́вы;

оби́дчик крыўдзі́цель, -ля м., кры́ўднік, -ка м.;