Verbum

налётанный ав. налята́ны.

налётом нареч. налётам.

налётчик налётчык, -ка м.; (грабитель — ещё) грабе́жнік, -ка м., рабаўні́к, -ка м.;

налётчица налётчыца, -цы ж.; грабе́жніца, -цы ж., рабаўні́ца, -цы ж.

налётывать несов., ав. налётваць; см. налета́ть​^II.

нали́в м.

1. (действие) наліва́нне, -ння ср.; (результат действия) налі́ў, -лі́ву м.; (вливание) уліва́нне, -ння ср.;

2. (приток сока в плодах, зерне) наліва́нне, -ння ср., налі́ў, -лі́ву м.;

вре́мя нали́ва зерна́ час наліва́ння (налі́ву) зе́рня;

бе́лый нали́в сад. бе́лы налі́ў;

3. вет. налі́ў, -лі́ва м.

налива́ние наліва́нне, -ння ср.; уліва́нне, -ння ср.;

налива́ть несов. наліва́ць; (вливать) уліва́ць;

налива́ться возвр., страд. наліва́цца; уліва́цца.

нали́вка ж.

1. наліва́нне, -ння ср.; (вливание) уліва́нне, -ння ср.;

2. (напиток) налі́ўка, -кі ж., насто́йка, -кі ж.