Verbum

наби́ться

1. (скопиться) набі́цца;

битко́м наби́ться бітко́м набі́цца;

2. (навязаться) набі́цца; (напроситься) напрасі́цца.

наблуди́ть сов., прост.

1. (наделать чего-л. дурного) напраку́дзіць;

2. (утащить, навредить — обычно о кошках) нашко́дзіць.

наблюда́тель нагляда́льнік, -ка м., назіра́льнік, -ка м.;

наблюда́тельница нагляда́льніца, -цы ж., назіра́льніца, -цы ж.;

наблюда́тельность нагляда́льнасць, -ці ж., назіра́льнасць, -ці ж.;

наблюда́тельный нагляда́льны, назіра́льны;

наблюда́тельский нагляда́льніцкі, назіра́льніцкі.

наблюда́ть несов.

1. (кого, что, за кем, чем) нагляда́ць, назіра́ць; (следить) сачы́ць (за кім, чым);

2. (осуществлять надзор) назіра́ць (за кім, чым), нагляда́ць (за кім, чым); (ухаживать, присматривать) дагляда́ць (каго, што);

наблюда́ть за детьми́ дагляда́ць дзяце́й;

наблюда́ться возвр., страд. нагляда́цца, назіра́цца;

наблюде́ние ср.

1. (действие) нагляда́нне, -ння ср., назіра́нне, -ння ср.;

2. (надзор) нагля́д, -ду м.;

состоя́ть (быть) под наблюде́нием знахо́дзіцца (быць) пад нагля́дам;

3. (результат рассматривания, изучения) назіра́нне, -ння ср.;

по мои́м наблюде́ниям па маі́х назіра́ннях.