Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уда́ться сов., в разн. знач. уда́цца;

о́пыт вполне́ уда́лся до́след ца́лкам уда́ўся;

о́вощи ны́нче удали́сь агаро́дніна сяго́лета ўдала́ся;

э́то не всегда́ удаётся гэ́та не заўсёды ўдае́цца;

сын весь уда́лся в отца́ сын уве́сь уда́ўся у ба́цьку.

уда́ча ж. уда́ча, -чы ж.; (успех — ещё) по́спех, -ху м.; (счастье — ещё) шча́сце, -ця ср.;

пожела́ть уда́чи пажада́ць уда́чы (по́спеху, шча́сця);

ему́ всегда́ уда́ча яму́ заўсёды ўда́ча, яму́ заўсёды шанцу́е;

уда́чливость уда́члівасць, -ці ж.;

уда́чливый уда́члівы; (счастливый) шчаслі́вы;

уда́чник разг. уда́чнік, -ка м.;

уда́чница разг. уда́чніца, -цы ж.;

уда́чно нареч. уда́чна; уда́ла; тра́пна;

уда́чный уда́чны; (умелый, хороший) уда́лы; (меткий) тра́пны;

уда́чная пое́здка уда́чная пае́здка;

уда́чный перево́д уда́лы перакла́д;

уда́чное выраже́ние уда́лы (тра́пны) вы́раз;

уда́чное словцо́ тра́пнае (уда́лае) сло́ва (сло́ўца).

удва́ивание падво́йванне, -ння ср., удво́йванне, -ння ср.;

удва́ивать несов. падво́йваць, удво́йваць;