удалённый
1.
2.
3.
4.
5.
удалённый
1.
2.
3.
4.
5.
удали́ть
1. (отдалить) аддалі́ць;
удали́ть предме́т от глаз аддалі́ць прадме́т ад вачэ́й;
2. (заставить уйти) вы́даліць; (выпроводить) вы́правадзіць,
удали́ть посторо́нних вы́даліць (вы́правадзіць) пабо́чных асо́б;
удали́ть из за́ла заседа́ния вы́даліць (вы́весці) з за́лы пасяджэ́ння;
удали́ть дете́й из ко́мнаты вы́весці дзяце́й з пако́я;
удали́ть из университе́та вы́ключыць з універсітэ́та;
3. (из организма, с какого-л. места
удали́ть о́пухоль вы́разаць пухлі́ну;
удали́ть ру́ку адрэ́заць руку́;
удали́ть зано́зу вы́няць (даста́ць, вы́цягнуць) стрэ́мку;
удали́ть больно́й зуб вы́рваць хво́ры зуб;
удали́ть пятно́ вы́весці (зні́шчыць) пля́му;
удали́ть снег с пло́щади прыбра́ць снег з пло́шчы, ачы́сціць пло́шчу ад сне́гу;
удали́ть во́лосы с чего́-л. ачы́сціць ад шэ́рсці (ад валасо́ў) што-не́будзь;
4. (устранить) устарані́ць; (отстранить) адхілі́ць; (отодвинуть) адсу́нуць; (избавиться) пазба́віцца;
удали́ть опа́сность адхілі́ць (устарані́ць) небяспе́ку.
удали́ться
1. (отдалиться) аддалі́цца; (отклониться — ещё) адхілі́цца; (уединиться — ещё) адасо́біцца;
удали́ться от до́ма аддалі́цца ад до́ма;
удали́ться от те́мы
удали́ться от люде́й аддалі́цца (адасо́біцца) ад людзе́й;
2. (уйти) пайсці́; (выйти) вы́йсці; (отойти) адысці́; адысці́ся; (сойти) сысці́; (направиться) накірава́цца, пада́цца; (исчезнуть) зні́кнуць; (покинуть) пакі́нуць;
удали́ться в свою́ ко́мнату пайсці́ (накірава́цца) у свой пако́й;
удали́ться на поко́й адысці́ на спачы́нак;
навсегда́ удали́ться и́з дому назаўсёды пайсці́ (сысці́) з до́му, назаўсёды пакі́нуць дом;
удали́ться из по́ля зре́ния вы́йсці (зні́кнуць) з по́ля зро́ку;
удали́ться с трибу́ны сысці́ з трыбу́ны.
удало́й и уда́лый уда́лы; (молодецкий) маладзе́цкі; (отважный) адва́жны; (ухарский) зухава́ты; (хватский) хва́цкі; (залихватский) заліхва́цкі.
у́даль
у́даль молоде́цкая уда́ласць (адва́га) маладзе́цкая;
удальство́
удаля́ть
1. (отдалять) аддаля́ць;
2. (заставлять уйти) выдаля́ць; (выпроваживать) выправа́джваць; (выводить) выво́дзіць; (выгонять) выганя́ць; (высылать) высыла́ць; (увольнять) звальня́ць; (исключать) выключа́ць;
3. (из организма, с какого-л. места
4. (устранять) устараня́ць; (отстранять) адхіля́ць; (отодвигать) адсо́ўваць; (избавляться) пазбаўля́цца;
удаля́ться
1. (отдаляться) аддаля́цца; (отклоняться) адхіля́цца; (уединяться) адасабля́цца;
2. (уходить) ісці́; (выходить) выхо́дзіць; (отходить) адыхо́дзіць, адыхо́дзіцца; (сходить с чего-л.) сыхо́дзіць; (направляться) накіро́ўвацца, падава́цца; (исчезать) зніка́ць; (покидать) пакіда́ць;
3.
уда́р
нанести́ уда́р нане́сці ўдар;
одни́м уда́ром адны́м уда́рам;
уда́ры ки́рок уда́ры кі́рак;
уда́р гро́ма уда́р гро́му;
перенести́ уда́р перане́сці ўдар;
отве́тить уда́ром на уда́р адказа́ць уда́рам на ўдар;
уда́р попа́л в цель
апоплекси́ческий уда́р
штрафно́й уда́р
уда́р пу́льса уда́р пу́льсу;
фронта́льный уда́р
теплово́й уда́р цеплавы́ ўдар;
со́лнечный уда́р со́нечны ўдар;
◊
находи́ться под уда́ром знахо́дзіцца пад уда́рам;
уда́р в спи́ну уда́р у спі́ну;
одни́м уда́ром двух за́йцев уби́ть адны́м уда́рам двух зайцо́ў забі́ць;
уда́р судьбы́ уда́р лёсу;
в уда́ре у настро́і (у гумо́ры).
ударе́ние
музыка́льное ударе́ние музыка́льны на́ціск;
логи́ческое ударе́ние лагі́чны на́ціск;
поста́вить ударе́ние паста́віць на́ціск;
де́лать ударе́ние на чём-л. рабі́ць на́ціск на чым-не́будзь;
говори́ть с ударе́нием гавары́ць з на́ціскам.