обустро́ить сов.
1. (подготовить, оснастить всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхтава́ць (да будаўні́чых і і́ншых рабо́т);
обустро́ить бурову́ю сква́жину падрыхтава́ць бураву́ю свідраві́ну да рабо́ты;
обустро́ить строи́тельную площа́дку падрыхтава́ць да рабо́ты будаўні́чую пляцо́ўку;
2. (застроить) забудава́ць, мног. пазабудо́ўваць; (возвести) узве́сці;
обустро́ить микрорайо́н высо́тными дома́ми забудава́ць мікрараён вышы́ннымі дама́мі (узве́сці ў мікрараёне вышы́нныя дамы́);
3. (благоустроить, снабдить, обеспечить всем необходимым для жилья) устро́іць, уладкава́ць, абсталява́ць, добраўпара́дкаваць; (обжить) абжы́ць;
обустро́ить своё жильё устро́іць (уладкава́ць, абсталява́ць, добраўпара́дкаваць) сваё жыллё;
обустро́иться
1. (подготовиться, оснастить всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхтава́цца (да будаўні́чых і і́ншых рабо́т);
2. (застроиться — о городе, кварталах и т. п.) забудава́цца;
3. (благоустроиться, обжиться) устро́іцца, уладкава́цца, абсталява́цца, добраўпара́дкавацца, абжы́цца;
обустро́йство ср.
1. (подготовка, оснастка всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхто́ўка, -кі ж. (да будаўні́чых і і́ншых рабо́т);
обустро́йство месторожде́ния желе́зной руды́ падрыхто́ўка да рабо́ты радо́вішча жале́знай руды́;
2. (застройка) забудо́ва, -вы ж., будаўні́цтва, -ва ср.; узвядзе́нне, -ння ср.;
обустро́йство кварта́ла высо́тными дома́ми забудо́ва кварта́ла вышы́ннымі дама́мі (узвядзе́нне, будаўні́цтва вышы́нных дамо́ў у кварта́ле);
3. (благоустройство, снабжение, обеспечение всем необходимым для жилья) уладкава́нне, -ння ср., уладко́ўванне, -ння ср., абсталява́нне, -ння ср., добраўпара́дкаванне, -ння ср.;
обустро́йство жилья́ уладкава́нне (уладко́ўванне, абсталява́нне, добраўпара́дкаванне) жылля́.
о́бу́х абу́х, -ха́ м.;
◊
как (то́чно, бу́дто) о́бухо́м по голове́ як (бы́ццам) абухо́м па галаве́.
обуча́ть несов. навуча́ць, вучы́ць; абуча́ць;
обуча́ться возвр., страд. навуча́цца, вучы́цца; абуча́цца;
обуча́ться иностра́нным языка́м вывуча́ць заме́жныя мо́вы;
обуча́ться стрельбе́ вучы́цца страля́ць;
обуча́ющий
1. прич. які́ (што) навуча́е, які́ (што) ву́чыць; які́ (што) абуча́е;
2.;
обуча́ющее устро́йство навуча́льная прыла́да;
обуча́ющая маши́на навуча́льная машы́на;