Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обвали́ть сов.

1. (обрушить) абвалі́ць, мног. паабва́льваць;

обвали́ть поле́нницу дров абвалі́ць касцёр дроў;

2. (обложить, сделать насыпь) обл. абкла́сці, абсы́паць;

обвали́ть и́збу землёй абсы́паць ха́ту зямлёй;

обвали́ться абвалі́цца, мног. паабва́львацца;

потоло́к обвали́лся столь абвалі́лася.

обва́лка спец. абва́лка, -кі ж.;

обва́лка мя́са абва́лка мя́са.

обвалова́ние абвалава́нне, -ння ср.;

обвалова́ние берего́в реки́ абвалава́нне бераго́ў ракі́.

обвало́ванный абвалава́ны;

обвалова́ть сов. абвалава́ць;

обвалова́ть берега́ реки́ абвалава́ць берагі́ ракі́;

обвало́вывать несов. абвало́ўваць;

обвало́вываться страд. абвало́ўвацца.

обвалоопа́сный абваланебяспе́чны.

обва́лочный абва́лачны.