назнача́ться 
1. назнача́цца, прызнача́цца;
2. вызнача́цца; назнача́цца; прызнача́цца; ста́віцца; накіро́ўвацца; 
назнача́ться 
1. назнача́цца, прызнача́цца;
2. вызнача́цца; назнача́цца; прызнача́цца; ста́віцца; накіро́ўвацца; 
назначе́нец назначэ́нец, -нца 
назначе́ние
1. (действие) назначэ́нне, -ння 
2. (распоряжение, постановление, основная функция чего-л., цель) прызначэ́нне, -ння 
испо́льзовать (переда́ть, посла́ть 
ме́сто назначе́ния ме́сца назначэ́ння (прызначэ́ння);
назна́ченный
1. назна́чаны, прызна́чаны;
2. вы́значаны; назна́чаны; прызна́чаны; паста́ўлены; накірава́ны;
в назна́ченное вре́мя у назна́чаны (прызна́чаны) час; 
назна́чить 
1. назна́чыць, прызна́чыць;
2. вы́значыць, назна́чыць, 
назо́йливо 
назо́йливость надаку́члівасць, -ці 
назо́йливый надаку́члівы, даку́члівы, назо́йлівы; неадчэ́пны;
назо́йливая мысль даку́члівая (надаку́члівая, неадчэ́пная) ду́мка.
назра́нский назра́нскі.
Назра́нь