влады́чество ср. панава́нне, -ння ср.; улада́ранне, -ння ср., ула́да, -ды ж.;
влады́чествовать несов., прям., перен. панава́ць; улада́рыць, валада́рнічаць;
влады́чица
1. уст., высок. улада́рка, -кі ж., валада́рка, -кі ж.;
2. церк. улады́чыца, -цы ж.;
влады́чный церк. улады́чны.
влажне́ть несов. вільга́тнець, рабі́цца вільго́тным.
вла́жно нареч., безл., в знач. сказ. вільго́тна;
вла́жность вільго́тнасць, -ці ж.
влажнотропи́ческий вільгацетрапі́чны.
вла́жный вільго́тны; (сырой) сыры́, во́лкі, во́гкі, во́хкі; (о лице и т. п.) мо́кры.
вла́мываться несов. (врываться) урыва́цца.