Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

влюби́ть сов. закаха́ць, улюбі́ць;

влюби́ться

1. (о любовном влечении) закаха́цца, улюбі́цца;

2. (увлечься кем-, чем-л.) улюбі́цца;

влюби́ться в мо́ре улюбі́цца ў мо́ра;

влюблённая сущ. закаха́ная, -най ж., улюбёная, -най ж.;

влюблённо нареч.

1. закаха́на, улюбёна;

2. улюбёна; см. влюблённый 1, 2;

влюблённость

1. закаха́насць, -ці ж., улюбёнасць, -ці ж.;

2. улюбёнасць, -ці ж.; см. влюблённый 1, 2;

влюблённый

1. закаха́ны, улюбёны;

2. (увлечённый кем-, чем-л.) улюбёны;

3. сущ. закаха́ны, -нага м.; см. влюби́ться.

влюбля́ть несов. улюбля́ць;

влюбля́ться

1. (о любовном влечении) улюбля́цца;

2. (увлекаться кем-, чем-л.) улюбля́цца; см. влюби́ться.

влю́бчивость улю́блівасць, -ці ж.;

влю́бчивый улю́блівы.