Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

насчи́тывать несов. налі́чваць, наліча́ць;

насчи́тываться возвр., страд. налі́чвацца, наліча́цца;

насчи́тывается (име́ется, есть) налі́чваецца, ёсць;

в го́роде насчи́тывается де́сять клу́бов у го́радзе налі́чваецца (ёсць) дзе́сяць клу́баў.

насшиба́ть сов., прост. назбіва́ць; (яблок — ещё) наабіва́ць.

насыла́ть несов., разг. насыла́ць;

насыла́ться страд. насыла́цца.

насыпа́льщик насыпа́льшчык, -ка м.;

насыпа́льщица насыпа́льшчыца, -цы ж.

насыпа́ние

1. насыпа́нне, -ння ср.; усыпа́нне, -ння ср.;

2. насыпа́нне, -ння ср.; см. насыпа́тьII.

насы́панный

1. насы́паны, мног. панасыпа́ны; усы́паны;

2. насыпа́ны; см. насы́патьI;

насы́пать сов.

1. насы́паць, мног. панасыпа́ць; (всыпать) усы́паць;

2. (соорудить, возвести) насы́паць;

насы́пать со́ли на хвост (кому) насы́паць со́лі на хвост (каму).