Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

угнести́ сов. прыгне́сці.

угнета́емый

1. прич. які́ (што) прыгнята́ецца;

2. прил. (угнетённый) прыгне́чаны.

угнета́тель прыгнята́льнік, -ка м.;

угнета́тельский прыгнята́льніцкі.

угнета́ть несов. прыгнята́ць;

угнета́ться страд. прыгнята́цца;

угнета́юще нареч. прыгнята́льна;

угнета́ющий

1. прич. які́ (што) прыгнята́е;

2. прил. прыгнята́льны;

угнете́ние ср.

1. (действие) прыгнята́нне, -ння ср.;

2. прыгне́чанне, -ння ср.;

3. (гнёт) прыгнёт, -ту м.;

угнетённость прыгне́чанасць, -ці ж.;