Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

настура́н мин. настура́н, -ну м.

насту́рциевые мн., сущ., бот. насту́ркавыя, -вых;

насту́рция насту́рка, -кі ж., насту́рцыя, -цыі ж.

настуча́ть сов., разг. насту́каць;

настуча́ться разг. насту́кацца.

настыва́ть несов., разг.

1. (охлаждаться) настыва́ць;

2. (застывая, покрывать собой поверхность чего-л.) намярза́ць.

насты́вший

1. прич. які́ (што) насты́ў; які́ (што) намёрз;

2. прил. насты́лы; намёрзлы.

насты́нуть и насты́ть сов., разг.

1. (охладиться) насты́ць, мног. панастыва́ць;

2. (застыв, покрыть собой поверхность чего-л.) наме́рзнуць, мног. панамярза́ць.

насты́рно нареч. насты́рна;

насты́рный прост. насты́рны.