обы́чай звы́чай, -чаю м.;
по обы́чаю па звы́чаі;
в обы́чае у звы́чаі;
обы́чно нареч. звыча́йна;
обы́чность звыча́йнасць, -ці ж.;
обы́чный
1. звыча́йны;
2. (установленный обычаем) звычаёвы;
обы́чное пра́во юр. звычаёвае пра́ва.