обдёрганный
1. прич. абарва́ны, мног. паабрыва́ны, абшмо́рганы, мног. паабшмо́ргваны;
2. прич. абску́бены, абця́гнуты; см. обдёргать;
3. прил. (плохо одетый) абадра́ны, абдры́паны;
обдёргать сов., разг.
1. (оборвать) абарва́ць, мног. паабрыва́ць, абшмо́ргаць, мног. паабшмо́ргваць;
2. (обровнять) абскубці́, абцягну́ць;
обдёргать воз с соло́мой абскубці́ воз з сало́май;
обдёргивать несов., разг.
1. (обрывать) абрыва́ць, абшмо́ргваць;
2. (обравнивать) абскуба́ць, абця́гваць; см. обдёргать;
обдёргиваться страд.
1. абрыва́цца, абшмо́ргвацца;
2. абскуба́цца, абця́гвацца; см. обдёргивать.
обдёрнуть сов., разг. абцягну́ць;
обдира́ла
1. м. и ж., прост. абдзіра́ла, -лы м. и ж.;
2. зоол. абдзіра́ла, -лы м.;
обдира́ловка прост. абдзіра́лаўка, -кі ж.;
обдира́ние ср.
1. абдзіра́нне, -ння ср., аблу́пліванне, -ння ср.; здзіра́нне, -ння ср.;
2. шатрава́нне, -ння ср., шатро́ўка, -кі ж.;
3. абдзіра́нне, -ння ср.; см. обдира́ть;
обдира́тельство абдзіра́нне, -ння ср.;