Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наче́рпывать несов. начэ́рпваць; (набирать) набіра́ць;

наче́рпываться страд. начэ́рпвацца.

начерта́ние ср.

1. (действие) напіса́нне, -ння ср.;

2. (очертание, внешняя форма) абры́с, -су м., ко́нтур, -ру м.;

начерта́ние букв абры́с лі́тар;

3. (очерк, руководство) уст. на́рыс, -су м.; (набросок) на́кід, -ду м.

наче́ртанный уст.

1. накрэ́слены; (написанный) напі́саны;

2. перен. накрэ́слены, напі́саны; вы́значаны, прадка́заны.

начерта́тельный / начерта́тельная геоме́трия мат. начарта́льная геаме́трыя;

начерта́тельное письмо́ лингв. начарта́льнае пісьмо́.

начерта́ть сов., книжн., уст.

1. накрэ́сліць; (написать) напіса́ць, мног. панапі́сваць; (наметить) наме́ціць;

2. перен. накрэ́сліць, напіса́ць, мног. панапі́сваць; (определить) вы́значыць (на бу́дучае), прадказа́ць.

начерти́ть сов. (чертёж) начарці́ць, мног. паначэ́рчваць.

наче́рченный

1. (о чертеже) начэ́рчаны;

2. (о надписях) накрэ́слены, напі́саны;

наче́рчивать несов. начэ́рчваць;

наче́рчиваться страд. начэ́рчвацца.