Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напаса́ться несов., возвр., страд., разг. (запасаться, припасать в достаточном количестве) назапа́швацца.

напасённый прост. назапа́шаны; см. напасти́I.

напасти́I сов., прост. (запасти, заготовить) назапа́сіць.

напасти́II сов., прост. (дать наесться на пастбище) напа́свіць.

напасти́сьI сов., разг. назапа́сіцца; см. напаса́ться.

напасти́сьII сов., прост. (вдоволь, много попастись) напа́свіцца.

напа́стьI сов. (на кого, что) напа́сці, накі́нуцца, апанава́ць (каго, што);

2. (с обвинениями) напа́сці;

3. (жадно наброситься) прост. накі́нуцца, кі́нуцца;

4. (случайно обнаружить) напа́сці, наткну́цца, натра́піць;

5. (внезапно охватить) напа́сці, апанава́ць (каго, што).

напа́стьII сущ., разг. напа́сць, -ці ж.;

что за напа́сть! што за напа́сць!

напа́ханный наара́ны;

напаха́ть сов. наара́ць, мног. панаво́рваць;