Verbum

обезвре́живание абясшко́джванне, -ння ср.;

обезвре́живать несов. абясшко́джваць;

обезвре́живаться страд. абясшко́джвацца.

обезгла́вить сов.

1. (отрубить голову) сцяць (зняць) галаву́, абезгало́віць;

2. перен. (лишить главы, руководства) пазба́віць кіраўні́цтва, абезгало́віць;

обезгла́вленный

1. абезгало́ўлены;

2. перен. пазба́ўлены кіраўні́цтва, абезгало́ўлены;

обезгла́вливание абезгало́ўліванне, -ння ср.;

обезгла́вливать несов.

1. сціна́ць (зніма́ць) галаву́, абезгало́ўліваць;

2. перен. (лишать главы, руководства) пазбаўля́ць кіраўні́цтва, абезгало́ўліваць;

обезгла́вливаться страд. абезгало́ўлівацца.

обездви́жение абезрухо́ўленне, -ння ср.;

обездви́женный абезрухо́ўлены;