Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

начи́танный прич., прил. начы́таны;

начита́ть сов., разг. начыта́ць;

начита́ться начыта́цца.

начи́тыватьI несов., см. начисля́ть.

начи́тыватьII несов., разг. начы́тваць.

начи́тыватьсяI несов., страд. наліча́цца, налі́чвацца; см. начи́тыватьI.

начи́тыватьсяII несов. (много читать) начы́твацца.

начиха́ть сов., в разн. знач. начха́ць;

начиха́ться разг. начха́цца.

начища́ть несов.

1. (хорошо вычищать) начышча́ць; (натирать) націра́ць, нашаро́ўваць; (ваксить) наваксо́ўваць;

2. (наготавливать, чистя от кожуры) начышча́ць; абіра́ць; наскраба́ць, наскрэ́бваць; налу́шчваць, налу́зваць; перабіра́ць; см. начи́стить;