Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

начи́нивать несов. (очинять) наво́стрываць, заво́стрываць.

начини́тьI сов.

1. (заполнить) начыні́ць; (набить) напха́ць, напхну́ць, мног. панапіха́ць;

2. перен. нашпігава́ць; см. начиня́ть.

начини́тьII сов.

1. напра́віць, нала́дзіць, мног. панала́джваць; налата́ць;

2. (очинить) навастры́ць, назаво́стрываць.

начи́нка ж.

1. (действие) начы́ньванне, -ння ср., начы́нка, -кі ж.; напіха́нне, -ння ср.; см. начиня́ть;

2. (о содержимом) начы́нка, -кі ж.;

начи́ночный начы́начны;

начиня́ть несов.

1. (заполнять) начыня́ць; (набивать) напіха́ць, напі́хваць;

2. перен. нашпіго́ўваць;

начиня́ться страд.

1. начыня́цца; напіха́цца, напі́хвацца;

2. нашпіго́ўвацца; см. начиня́ть.

начи́рканный начы́рканы;

начи́ркать сов., разг. начы́ркаць.

начисле́ние бухг.

1. (действие) налічэ́нне, -ння ср.; неоконч. налі́чванне, -ння ср.;

2. (начисляемое) налічэ́нне, -ння ср.