начина́ние
1. (действие)
2. (начатое дело) пачына́нне, -ння
начина́ние
1. (действие)
2. (начатое дело) пачына́нне, -ння
начина́тель пачына́льнік, -ка
начина́тельница пачына́льніца, -цы
начина́ть
ребёнок начина́ет говори́ть дзіця́ пачына́е гавары́ць;
начина́ет смерка́ться пачына́е змярка́цца;
начина́ть перегово́ры пачына́ць (распачына́ць) перагаво́ры;
начина́ться
начина́ющая
начина́ющий
1.
2.
начина́я
1.
2. в знач. предлога (с кого, чего, от кого, чего) пачына́ючы (з каго, чаго, ад каго, чаго);
начина́я с э́той страни́цы пачына́ючы з гэ́тай старо́нкі.
начи́ненный
1. напра́ўлены, нала́джаны; зала́таны, зала́плены;
2. наво́страны, назаво́стрываны;
начинённый
1. начы́нены; напха́ны, напхну́ты,
2.