взмо́кнуть сов., разг. вы́макнуць, намо́кнуць, змо́кнуць.
взмо́кший прил. змо́клы, намо́клы.
взмоли́ться сов. пача́ць малі́ць, пача́ць прасі́цца.
взмо́рье узмо́р’е, -р’я ср.
взмости́ть сов., прост. узмасці́ць;
взмости́ться прост. узабра́цца, узмасці́цца.
взмути́ть сов.
1. ускаламу́ціць, скаламу́ціць, замуці́ць, змуці́ць;
2. перен. (встревожить, взволновать) прост. устрыво́жыць, усхвалява́ць, збянтэ́жыць;
взмути́ться ускаламу́ціцца, скаламу́ціцца, замуці́цца, змуці́цца.
взму́ченный
1. ускаламу́чаны, скаламу́чаны, заму́чаны, зму́чаны;
2. перен. (встревоженный, взволнованный) прост. устрыво́жаны, усхвалява́ны, збянтэ́жаны; см. взмути́ть;
взму́чивание ускаламу́чванне, -ння ср., скаламу́чванне, -ння ср., каламу́чанне, -ння ср., заму́чванне, -ння ср., зму́чванне, -ння ср.;