Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

взобра́ться сов. узабра́цца, забра́цца; (взлезть) узле́зці.

взодра́ть сов., в разн. знач. узадра́ць, уздзе́рці;

взодра́ться (взобраться кверху) узабра́цца.

взойти́ сов.

1. в разн. знач. узысці́;

взойти́ на крыльцо́ узысці́ на га́нак;

взошло́ со́лнце узышло́ со́нца;

ячме́нь хорошо́ взошёл ячме́нь до́бра ўзышо́ў;

2. (о тесте) падысці́;

3. (быть впору) узле́зці;

сапо́г взошёл на́ ногу бот узле́з на нагу́.

взопре́ть сов., прост. упрэ́ць, спаце́ць, успаце́ць.

взор

1. (взгляд) по́зірк, -ку м., по́гляд, -ду м.;

оки́нуть взором акі́нуць по́зіркам (азірну́ць);

2. (зрение) зрок, род. зро́ку м.; (глаза) во́чы, род. вачэ́й;

на́шим взорам предста́вилось ужа́сное зре́лище пе́рад на́шымі вача́мі паўста́ла жахлі́вае відо́вішча;

обрати́ть на кого́-л., на что́-л. все взоры перен. звярну́ць на каго́е́будзь, на што-не́будзь усе́ по́зіркі;

поту́пить взор апусці́ць во́чы;

впе́рить взор утаро́піцца;

изме́рить взо́ром зме́раць во́кам (по́зіркам).

взо́рванный узарва́ны; падарва́ны; (разрушенный) разбу́раны;

взорва́ть сов.

1. узарва́ць, мног. паўзрыва́ць; падарва́ць; (разрушить) разбуры́ць;

2. (возмутить) перен., разг. абу́рыць;

меня́ (тебя́, его́) взорва́ло безл. мяне́ (цябе́, яго́) абу́рыла, я (ты, ён) абу́рыўся;

взорва́ться

1. узарва́цца, вы́бухнуць; (подорваться) падарва́цца, (разрушиться) разбуры́цца;

2. перен., разг. абу́рыцца.