взму́ченный

1. ускаламу́чаны, скаламу́чаны, заму́чаны, зму́чаны;

2. перен. (встревоженный, взволнованный) прост. устрыво́жаны, усхвалява́ны, збянтэ́жаны; см. взмути́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)