Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

настоя́ние патрабава́нне, -ння ср., дамага́нне, -ння ср.;

по настоя́нию па патрабава́нні.

насто́янный насто́ены.

настоя́тель (церкви) настая́цель, -ля м.; (монастыря) ігу́мен, -на м.;

настоя́тельница ігу́мення, -нні ж.

настоя́тельно нареч.

1. (настойчиво) насто́йліва; (упорно) упа́рта;

2. (крайне нужно) пі́льна, пі́льна патрэ́бна;

настоя́тельность

1. насто́йлівасць, -ці ж.; упа́ртасць, -ці ж.;

2. пі́льнасць, -ці ж.; пі́льная патрэ́ба; см. настоя́тельный;

настоя́тельный

1. (настойчивый) насто́йлівы; (упорный) упа́рты;

2. (крайне нужный) пі́льны, пі́льна патрэ́бны;

настоя́тельная необходи́мость пі́льная патрэ́ба (неабхо́днасць).

настоя́тьI сов. настая́ць (на чым); (добиться) дамагчы́ся (чаго), дабі́цца (чаго); см. наста́иватьI.

настоя́тьII сов. (сделать настойку) насто́яць; см. наста́иватьII.

настоя́тьсяI сов. (дать настой) насто́яцца.