Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нау́чно-теорети́ческий навуко́ва-тэарэты́чны.

нау́чно-техни́ческий навуко́ва-тэхні́чны.

нау́чно-фантасти́ческий навуко́ва-фантасты́чны.

нау́чно-худо́жественный навуко́ва-маста́цкі.

нау́чно-эксперимента́льный навуко́ва-эксперымента́льны.

нау́чный навуко́вы;

нау́чный сотру́дник навуко́вы супрацо́ўнік, навуко́вец.

нау́шник разг. (наговорщик) нагаво́ршчык, -ка м.; (доносчик) дано́счык, -ка м.; (шептун) шапту́н, -на м.;

нау́шники мн. наву́шнікі, -каў;

нау́шник ед. наву́шнік, -ка м.;

нау́шница разг. нагаво́ршчыца, -цы ж.; дано́счыца, -цы ж.; шапту́ха, -хі ж.

нау́шничать несов., разг. нагаво́рваць; дано́сіць; нашэ́птваць;