Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

увя́зывание

1. увя́званне, -ння ср.;

2. перен. увя́званне, -ння ср.; узгадне́нне, -ння ср.;

увя́зывать несов.

1. (связывать) разг. увя́зваць;

2. перен. увя́зваць; (согласовывать) узгадня́ць;

увя́зываться разг.

1. (о вещах) увя́звацца;

2. (укладываться, упаковываться) увя́звацца;

3. перен. увя́звацца; (согласовываться) узгадня́цца;

4. (следовать неотступно) увя́звацца;

5. страд. увя́звацца; узгадня́цца; см. увя́зывать.

увя́нуть сов.

1. звяць, звя́нуць, завя́нуць;

2. (о человеке) звяць, звя́нуць, завя́нуць, змарне́ць.

уга́данный

1. угада́ны;

2. угада́ны; см. угада́ть 1, 2;

угада́ть сов.

1. (догадаться) угада́ць;

угада́ть ска́занное по движе́нию губ угада́ць ска́занае па губа́х;

2. (предусмотреть) угада́ць;

угада́ть пого́ду угада́ць надво́р’е;

3. (опознать) прост. пазна́ць;

4. (случайно дать верный ответ) патра́піць;

5. (очутиться где-л., попасть куда-л.) прост. тра́піць;

угада́л как раз на сва́дьбу угада́ў якра́з на вясе́лле;

6. (попасть в кого-л., во что-л.) прост. пацэ́ліць, уцэ́ліць, тра́піць, папа́сці;

угада́ть в го́лову пацэ́ліць (тра́піць, папа́сці) у галаву́;

7. (угодить, потрафить кому-л.) прост. патра́піць, дагадзі́ць (каму);

уга́дчик разг. уга́дчык, -ка м., адга́дчык, -ка м.;

уга́дчица уга́дчыца, -цы ж., адга́дчыца, -цы ж.;

уга́дывание

1. уга́дванне, -ння ср.;

2. уга́дванне, -ння ср.;

3. пазнава́нне, -ння ср.;

4. патрапля́нне, -ння ср.; см. уга́дывать;

уга́дыватель уга́дчык, -ка м., уга́двальнік, -ка м.;